رابطه یک جاده 2 طرفه است. چرا فکر می کنید که همسرتان باید به شما اعتماد کند و هیچ رازی در مقابل شما نداشته باشد، در حالی که خودتان نمی توانید به او اعتماد کرده و حقایق زندگی تان را برایش بیان کنید؟بوق ممتد تلفنی که بی جواب می ماند می تواند شروع یک دعوای تمام عیار زناشویی باشد. ممکن است فکر کنید که مشکلات شما درست در همین لحظه شروع شده اند و با همین تلفن بی جواب ساده، همسرتان اعتماد چند ساله اش را به شما از دست داده است اما اگر کمی به گذشته برگردید و نگاهی به اصول اعتماد سازی در زندگی مشترک بیندازید، می بینید که همه چیز از اینجا شروع نشده است. ممکن است همه رفتارهایی که پیش از این به نظرتان ساده و بی اهمیت می رسیدند، امروز به جان زندگی تان افتاده باشند و از همسر آرام و منطقی شما، زنی شکاک ساخته باشند. اگر دوست ندارید چند ماه یا چند سال دیگر این رفتار را تجربه کنید، بهتر است قانون های اعتماد به یکدیگر را بشناسید و برای عملی کردن آن ها در زندگی مشترک تان دست به کار شوید.
وعده های کوچک را جدی بگیرید
بــرای این کـه همسرتان به شما اعتماد داشته باشد نباید کار خارق العاده ای انجام دهید. نخستین و مهم ترین قدم این است که همیشه و در همه چیز، حتی چیزهایی که به نظرتان کوچک و بی اهمیت می رسند، قابل اعتماد باشید. حتی اگر هیچ وقت پیمان شکنی بزرگی نکنید و همیشه با همسرتان صادق باشید، جدی نگرفتن این موارد کوچک می تواند بیش از هر چیز دیگری اعتماد او نسبت به شما را از بین ببرد. یادتان نرود، از خرید یک پاکت میوه، تا برنامه ریزی سفر یا تعهدهای بزرگ تر و جدی تر زندگی، هرچیزی را که به همسرتان وعده می دهید باید عملی کنید. لازم نیست به هر خواسته ای که او مطرح می کند جواب مثبت دهید. سعی کنید تنها چیزهایی را بپذیرید که توان انجام دادن شان را دارید و هرگز برای خوش کردن دل و شاد کردنش، قولی ندهید که نمی توانید انجام دهید. یادتان نرود که زن ها هیچ کدام از حرف های تان را فراموش نمی کنند.
رازهایش را فاش نکنید
اعتماد او را از دست ندهید و رازهایش را به یک موضوع عمومی تبدیل نکنید. یادتان نرود که آنچه در یک رابطه مطرح می شود، باید در همان رابطه هم بماند. برای سرپیچی از این قانون هیچ استثنایی وجود ندارد و شما نمی توانید به بهانه عصبانیت یا دعواهای زناشویی، رازهای همسرتان را فاش کنید. این یک اصل تغییر ناپذیر است که اعتمادی که از بین می رود، به همین سادگی ها تجدید نمی شود.
این جاده 2 طرفه است
رابطه یک جاده 2 طرفه است. چرا فکر می کنید که همسرتان باید به شما اعتماد کند و هیچ رازی در مقابل شما نداشته باشد، در حالی که خودتان نمی توانید به او اعتماد کرده و حقایق زندگی تان را برایش بیان کنید. شاید در آغاز برای شما که همیشه زندگی تان را در دل تان نگه داشته اید سخت باشد اما اگر اعتماد همسرتان برای تان اهمیت دارد، باید رازهای تان را برایش فاش کنید و از احساساتی که هر روز و هر لحظه دارید برایش صحبت کنید. هرگز به بهانه این که بعضی موضوعات جزو قلمرو شخصی تان هستند یا این که گفتن شان ارزشی ندارد، او را از جریان زندگی تان بی خبر نگذارید زیرا در صورت باخبر شدن از همان اتفاق ساده هم می تواند به شما شک کند و گمان کند که در زندگی شما اتفاقات مهم تری هم وجود دارند که او از آن ها بی خبر است.
توازن داشته باشید
در نظر گرفتن منافع خود و بی توجهی به خواست طرف مقابل و آنچه به نفع رابطه شماست، خیلی زود اعتماد همسرتان را از بین خواهد برد. اگر برای ساختن یک اعتماد همیشگی جدی هستید، پس این نکته را هم نادیده نگیرید. سعی کنید در زمان انتخاب و تصمیم گیری، چیزی را انتخاب کنید که به نفع همسرتان و زندگی مشترک تان هم باشد. مسلم است که همیشه نباید منافع خودتان را نادیده بگیرید و خواسته های خودتان را قربانی این اعتماد سازی کنید. شما باید بتوانید توازنی میان این 2 ایجاد کنید. منظور از توازن این نیست که یک بار همه چیز به نفع شما و یک بار همه چیز به نفع همسرتان باشد بلکه شما باید در مجموع تصمیماتی را بگیرید که به صلاح ازدواج تان است.
زنان بدون این حس نمی توانند زندگی کنند
این که شما باید در طول روز به هم پیامک یا ایمیل بزنید و نشان دهید که نگران یا دلتنگ یکدیگر هستید، یک موضوع حذف نشدنی است اما گذشته از این، شما باید به صورت رو در رو هم با هم وقت بگذرانید. گرفتاری یا خستگی را بهانه نکنید. هر هفته با هم بیرون بروید، سعی کنید که هر روز با هم غذا بخورید، یک فیلم یا یک برنامه تلویزیونی ببینید یا این که در مورد موضوعات ساده روزمره با هم گفت و گو کنید. این که شما نقش پررنگی در زندگی روزانه هم بازی کنید، یکی از اصول مهم برای ساختن اعتماد هست. حضور مداوم شما به همسرتان این حس را می دهد که از همه لحظات زندگی شما باخبر بوده و بر همه چیز مسلط است. این حسی است که زنان بدون آن نمی توانند زندگی کنند.
عذر خواهی کنید، تکرار نکنید
هنگامی که اشتباهی از شما سر می زند عذرخواهی کنید. هیچ چیز بیشتر از اشتباهات شما نمی تواند اعتماد همسرتان را از بین ببرد. از گفتن این جمله نترسید و به خاطر غرورتان همه چیز را خراب نکنید. البته مهم تر از این عذرخواهی اولیه نشان دادن پشیمانی تان در رفتارهای تان است. اگر با او بلند حرف زده اید یا این که رفتاری کرده اید که او را آزار داده، تکرار آن اتفاق می تواند همه چیز را بدتر کند و باعث شود که همسرتان ارزشی برای این عذرخواهی های کلامی هم قائل نشود.
کنترلش نکنید
هر فرد در یک رابطه، به یک سرمایه گذاری برای ایجاد اعتماد در رابطه نیاز دارد. سعی نکنید مدام از همسرتان انتظار داشته باشید، او را کنترل کنید و بالای زندگی مشترک تان بایستید و همه چیز را کنترل کنید. در زندگی مشترک تان موقعیتی برابر با همسرتان برقرار کنید و به او اطمینان دهید که خواسته ها و انتظاراتش به اندازه خواسته های شما اهمیت دارند. اگر شما دوست دارید در مورد پوشش یا تصمیمات مهم تر زندگی او اظهارنظر کنید باید به او هم حق دهید که در مورد شیوه زندگی تان نظر دهد و انتظار تغییراتی را داشته باشد، حریم خصوصی او را بپذیرید و سعی نکنید به بهانه عشق مدام از او باج بگیرید و برای زندگی اش حد و مرز تعیین کنید.
چک نکنید
اعتماد را به زور نمی توان به دست آورد. اگر همسرتان در شما این حس را ایجاد کرده است، پس دیگر نیازی به چک کردن مدام او ندارید. شما می توانید با ذکاوت زندگی مشترک تان را زیرنظر بگیرید اما حق ندارید به بهانه به روز کردن اعتمادتان، مدام در تعقیب و گریز باشید و به عرصه خصوصی زندگی او مثل تلفن همراه یا صندوق ایمیلش سر بزنید. از طرف دیگر نباید به او این حس را بدهید که مدام تحت نظر است. اگر شما به همسرتان و زندگی مشترک تان اعتماد دارید، پس دیگر مشکلی باقی نمی ماند و اگر احساس می کنید که دور از چشم شما اتفاقاتی در حال انجام است، بهتر است مفصل و شفاف با هم صحبت کنید و تصمیمی جدی برای ادامه زندگی تان بگیرید.
از متخصص کمک بگیرید
اگر شما برای ساختن اعتماد در زندگی مشترک تان هر راهی را رفته اید و به تمامی موارد گفته شده هم توجه کرده اید اما پاسخی نگرفته اید، باید راه دیگری را بروید. در صورتی که همسر شما با مشکل جدی در اعتماد کردن به اطرافیانش و به ویژه شما رو به روست، بدانید که واکنش های شما یا تلاش برای متعهد بودن و جلب اعتمادش کارگر نخواهد شد. اگر شما واقعا نسبت به رفتارهای تان و کارنامه اعمال تان در این زندگی اعتماد دارید اما همسرتان باز هم نمی تواند به شما اعتماد کند، بهتر است برای نجات زندگی تان از یک متخصص کمک بگیرید.
چند سالی بود که رامتین و گیتا با هم ازدواج کرده بودند؛ ازدواجی که از نظر رامتین کامل و بی عیب بود. حاصل این ازدواج 3 دختر زیبا و دوست داشتنی بود. رامتین هم کاری آبرومند با درآمدی فوق العاده داشت. بنابراین همه چیز عالی بود یا حداقل چنین تصور می شد.رامتین همیشه با خودش فکر می کرد یک پدر خوب و یک شوهر ایده آل فقط باید تلاش کند پول دربیاورد؛ پولی که در خانه و برای آرامش اعضای خانواده اش خرج شود. برای رسیدن به این هدف، او بیش از 100 ساعت در هفته کار می کرد. فقط کار و کار و هیچ وقت از خودش نپرسیده بود این همه کار چه تاثیری روی زندگی همسر و بچه هایش می گذارد؟
اما گیتا نظر دیگری داشت؛ روزهایی که رامتین از صبح تا نیمه های شب سر کار بود و فقط داشت پول درمی آورد، برای گیتا دقیقه هایی ناامیدکننده بود.
«من خیلی تنها و غمگین شده بودم. زندگی سخت و ناراحت کننده ای داشتم که هر روزش برایم به تلخی می گذشت. من و رامتین هیچ وقت زمانی را برای با هم بودن نداشتیم ؛ او همیشه سر کار بود و من هم تنها در خانه از بچه هایم مراقبت می کردم.
کم کم حس می کردم من هیچ نقشی در زندگی رامتین ندارم. حالا دیگه ما بیشتر شبیه دو تا همخونه ای شده بودیم، 2 نفر که فقط صورتحساب ها را با هم پرداخت می کردند. اما تمام مسوولیت ها با من بود؛ رسیدگی به دخترها و کارهای مربوط به آنها، کارهای خانه و...»
گیتا احساس می کرد تنها مانده است و تنها چیزی که خوب می فهمید این بود که دیگر توان ادامه این زندگی را نداشت. برای همین یک روز همه چیز را رها کرد و گفت دیگر نمی تواند ادامه دهد؛ بچه ها را برداشت و به خانه مادرش رفت تا پیش آنها کمی راحت تر زندگی کنند.
اما رامتین نگاه دیگری به وضعیت موجود داشت؛ او نمی فهمید چه اتفاقی افتاده است، نمی فهمید چرا همسرش از دست او عصبانی است؟
«با خودم فکر می کردم من باید برای آنها چکار کنم؟! در یک خانه بزرگ زندگی می کردند، من که این خانه را برای خودم نمی خواستم، همه برای آنها بود، برای راحتی و آرامش شان.»
اما حالا همین خانه بزرگ که با زحمت های رامتین خریداری شده بود، ساکت و خالی افتاده و احساس تنهایی او را بیشتر می کرد. با این همه تنهایی رامتین با خودش فکر می کرد. می دانست چیزی در زندگی باید تغییر کند؛ تغییری اساسی که اتفاقا به کار هم مربوط نبود.
رامتین با خدای خود صحبت می کرد و از او کمک می خواست: «خدایا من راه را اشتباه رفته ام، تو به من کمک کن راه درست را پیدا کنم.»
رامتین دوست نداشت همسر و بچه هایش از او ناراحت باشند؛ پس کارش را به عنوان یک مدیر رها کرد و در رده ای پایین تر مشغول شد. اولویت جدید او بودن کنار بچه هایش و زندگی کردن کنار آنها بود.
«به زندگی آنها فکر می کردم. این بار عادلانه نبود که باز هم آنها درگیر عواقب تصمیم های اشتباه من شوند. پس سعی کردم به روزهای گذشته برگردم؛ به زمانی که بچه ها تازه به دنیا آمده بودند، به روزهایی که شاد بودیم. حالا می خواستم فقط پدر باشم، می خواستم پشتیبان و تکیه گاه دخترهایم باشم. حالا باید روزهایی را که نعمت پدر داشتن را از آنها گرفته بودم، جبران می کردم.»
رامتین نامه ای هم برای گیتا نوشت، اما هیچ وقت جوابی دریافت نکرد. نامه ها به گیتا می رسید. ولی این گیتا بود که هیچ یک از حرف های او را باور نداشت. گیتا فقط به طلاق فکر می کرد. او نمی توانست دوباره زندگی خودش و دخترها را با مشکلی جدید رو به رو کند. اما رامتین هنوز امیدوار بود گیتا او را ببخشد؛ شب و روز دعا می کرد و از خداوند می خواست به او و خانواده اش کمک کند.
پس از آن همه نامه، بالاخره یک روز گیتا به رامتین زنگ زد و قبول کرد با هم صحبت کنند. پس از مدت ها فرصتی پیش آمده بود تا آنها با هم حرف بزنند و دقایقی را کنار هم باشند. گیتا وقتی رامتین را دید و حرف هایش را شنید، متوجه شد او واقعا تغییر کرده است.
«وقتی رامتین را دیدم متوجه شدم واقعا تغییر کرده است. او دیگر مثل آن روزها نبود؛ زندگی اش، اخلاقش، روحیه اش، کارش و نظراتش همه تغییر کرده بود. پس می توانستم یک بار دیگر به خودم و او فرصت بدهم؛ فرصتی برای زندگی کردن.»
امروز چند سال از آن ماجراها می گذرد؛ حالا گیتا و رامتین شاد و خوشبخت کنار هم زندگی می کنند و هر دو کاری خوب و آرام دارند.
«شیوه برخورد ما با هم نسبت به سال های قبل خیلی تفاوت دارد. حالا ما فقط به یکدیگر احترام می گذاریم و با عشق با هم رفتار می کنیم.»
اما پس از همه این اتفاقات، رامتین تجربه های خوبی به دست آورد: «هر وقت از خانواده خود دور شدید، بدانید چیزی هست که باید تغییر کند و هیچ چیز تغییر نمی کند مگر این که ما خودمان بخواهیم چنین تغییری ایجاد شود. پس تا دیر نشده است، برای خانواده خود کاری کنید؛ برای این که نعمت با هم بودن را از دست ندهید.»
منبع : سیمرغ
هر زن خوبی، نیک به این نکته واقف است که چطور باید در مواقع سخت کنار شوهرش باشد. این مواقع سخت شامل همان لحظه هایی می شود که روزگار با یک لگد جانانه آنها را به بدترین قسمت ممکن زندگی پرتاب می کند.مثلا وقتی که چک های همسر شما به بانک می رود، آن هم درست در شرایطی که ریالی پول در حساب او نیست. یا وقتی که رئیسش بدون هیچ دلیل موجهی او را به شدت مورد مواخذه قرار داده آن هم فقط به این دلیل که روی مود خوبی نبوده است. در این میان نکته هایی وجود دارد که شاید شما از آنها آگاه نباشید. همین نداشتن آگاهی بعضی اوقات سبب می شود شما در مواقع ناراحتی همسرتان رفتاری از خود نشان دهید که اوضاع را چه بسا بدتر هم بکند. در واقع دانستن اینکه در روزهای بد زندگی همسرتان، شما چه رفتاری باید داشته باشید بسیار ضروری تر از رفتار شما در روزهای خوش زندگی شوهرتان است.
تحقیقات نشان داده است که اگر همسر شما روزهای بدی را به لحاظ کاری و یا چیزی شبیه آن سپری می کند، بیشترین چیزی که شما می توانید انجام بدهید، حمایت از اوست. شما باید پشت همسرتان بایستید و حداقل در خانه موقعیتی را فراهم کنید که فاقد هرگونه استرسی باشد. از طرف دیگر در مواقع خوشحالی او هم می توانید بعضی از مسائلی را که در شرایط عادی نمی توانید راجع به آنها صحبت کنید، بیان کنید. به این ترتیب است که شما می توانید روابط زناشویی خود را محکم کنید.
کنجکاو باشید
این کنجکاوی به معنای کنترل کردن شوهرتان نیست. پس لطفا اشتباه نکنید. از همسرتان راجع به چیزهایی سوال کنید که برای او جذاب هستند. البته این سوال ها اصلا نباید منفی باشند. بلکه باید نشان بدهید آنچه که برای شوهر شما قابل اهمیت است به همان اندازه برای شما هم اهمیت دارد. شما می خواهید در تجربه کردن اتفاقاتی که برای او جالب توجه هست به همسرتان بپیوندید. بنابراین او احساس می کند شما همیشه و همه جا کنارش هستید حتی اگر حضور فیزیکی هم نداشته باشید اما او این احساس را خواهد داشت. کنجکاوی مثبت شما نسبت به علایق همسرتان (حتی اگر این مقوله فوتبال باشد که خانم ها خیلی توجهی به آن ندارند) باعث می شود که او خیلی راحت تر به شما اعتماد کند و همه چیز را برایتان بازگو نماید. این حس شما را بیش از پیش به همسرتان نزدیک می کند. چون او می داند علایقش همان قدر که برای خودش اهمیت دارند، برای شما هم مهم هستند.
از خود اشتیاق نشان بدهید
اگر همسرتان موفق شده یک ارتقاء شغلی را به دست بیاورد یا اگر معامله ای را که مدت ها برایش تلاش کرده به سرانجام رسانده، باید بدانید که شما مجبور هستید – تاکید می کنیم – مجبور هستید شوق و شور مضاعفی از خود بروز بدهید. وقتی که او به خانه می آید و این خبر خوش را به شما می دهد، اگر آب دستتان است زمین بگذارید و هرکار دیگری را فراموش کنید. فقط یک کار است که شما باید انجام بدهید. به همسرتان بگویید که چقدر برای او بابت موفقیتی که به دست آورده است خوشحال هستید.
فراموش نکنید که شما باید خوشحالی خود را به شوهرتان نشان بدهید. حتی بیشتر از آن حدی که واقعا خوشحال هستید. اگر لازم شد حتی از فرط خوشحالی یک جیغ کوتاه هم بکشید. حالا می توانید غرور و فخر او را بابت اینکه شما تا این حد از خوشحالی اش خوشحال شده اید ببینید.
باور کنید همسر شما در چنین موقعیتی بیشتر از اینکه بابت آنچه به دست آورده خوشحال باشد به خاطر اینکه شما را اینچنین شریک شادی خود دیده خوشحال است. یادتان نرود که اگر دستاورد همسر شما یک ارتقای شغلی است، پس باید خودتان را آماده کنید برای ساعت های بیشتری که او قرار است صرف کارش کند. حتی اگر این موضوع کمی شما را به فکر فرو برده و نگرانتان کرده، لطفا هرگز در آن لحظه چنین چیزی را بروز ندهید و هر دلواپسی را پیش خودتان نگه دارید. به هیچ وجه توی ذوق شوهرتان نزنید. فعلا فقط وقت خوشحالی است. بگذارید شوهرتان با چنین خوشحالی که شما از خود نشان می دهید، احساس یکی بودن کند، یکی بودن با شما و این یعنی مقدمه ساختن یک رابطه فوق العاده محکم و ارزشمند.
او را تصدیق کنید
همسرتان بابت پیروزی تیم فوتبال محبوبش بسیار خوشحال است و صدای خنده اش همه فضای خانه را پر کرده. حتی اگر فوتبال برای شما مقوله جالبی نیست، اما لطفا خوشی او را خراب نکنید. برعکس این خوشحالی را تایید کنید. چطور؟ اصلا کار سختی نیست. اتفاقی که تا این حد موجب مسرت همسرتا ن شده را همانقدر که برای او جدی است مهم جلوه دهید و در این خوشحالی همراهی اش کنید. به او بگویید که اگر تیم مورد علاقه اش شکست می خورد، چقدر متاسف می شدید و حالا که برنده شده است تا چه اندازه خوشحال هستید. وقتی که شما دقیقا همان چیزی را تایید می کنید که همسرتان می خواهد در واقع حس همذات پنداری خود را با او نشان داده اید و در ضمن ثابت کرده اید که حداقل به اندازه ای که نیاز باشد از مقوله ای که برایش اهمیت دارد، اطلاعات کافی دارید. این حرکت شما برای ساختن روابطی نزدیک بسیار مهم است حتی اگر پیش خودتان فکر می کنید که علایق او بیشتر مناسب یک نوجوان است تا یک مرد بالغ متاهل. اگر همانطور باشید که او دوست دارد، اگر به علایقش احترام بگذارید و خودتان را در غم و شادی هایش دخیل کنید، در واقع به او احترام گذاشته اید نه اینکه باج داده باشید. پس لطفا احترام گذاشتن را با باج دادن اشتباه نکنید. مطمئن باشید این موضوع شما دو نفر را بیشتر به هم نزدیک می کند.
به او توجه کنید
یک نکته مهم درباره زبان بدن شما وجود دارد. چیزی که می تواند در ایجاد روابط محکم با همسرتان بسیار کارساز باشد. وقتی شما هیچ عکس العمل فیزیکی از خود بروز نمی دهید، ممکن است این ذهنیت را برای همسرتان یا حتی فرزندانتان ایجاد کند که شما یک انسان بی تفاوت هستید. بنابراین گاهی واقعا نیاز است همراه کلمات حمایت کننده از چهره و حرکات دستانتان نیز برای جدیت بخشیدن به ماجرا استفاده کنید. وقتی همسرتان مشغول تعریف کردن یک ماجرای جالب (از دید خودش) برای شماست. اگر خودتان را سرگرم ناخن گرفتن کنید، یا حین حرف های او از پنجره به بیرون زل بزنید تا سرتان را به گردگیری گرم کنید، حتی اگر گوشتان هم به حرف های او باشد، اما عملا با رفتار و زبان بدنتان بی علاقگی خود را نشان داده اید. به جای آن، در چشم های او نگاه کنید. لبخند بزنید و نزدیک او بنشینید و با تکان دادن سر، حرف هایش را تایید کنید. به این ترتیب احترامی را که برایش قائل هستید، به او نشان می دهید و این مساله سبب می شود که همسرتان همچنان به گفتن ادامه دهد. با این وصف شک نکنید که او با این طرز برخورد همیشه حرف هایش را به شما می زند، چون مطمئن است تنها کسی که با علاقه و حوصله کامل به حرف هایش گوش می کند، شما هستید. این وسط هرگز حرف نگفته ای هم باقی نمی ماند. در این شرایط همسرتان اینقدر با شما حس یکی بودن خواهد داشت که تصمیم بگیرد همه حرف های خوب و بدش را فقط به شما بگوید نه هیچ کس دیگری.
منبع:1doost.com
