دعواهای دوران نامزدی و عقد را تا چه حد جدی بگیریم؟
زهرا صفری فروشان کارشناس ارشد روانشناسی و مشاور بهزیستی استان اصفهان در این باره گفت:
در ابتدا باید دوران نامزدی و عقد را از یکدیگر تفکیک کرد. در دوران نامزدی در بعضی موارد تفاهم وجود ندارد و دختر و پسر مجبورند برای رسیدن به تفاهم برسر یک موضوع کمی اختلاف نظر داشته باشند. در واقع در این بحث ها در دوران نامزدی، مواضع افراد مشخص می شود. وجود تعارض و اختلاف نظر نشانه پویایی است و نشاندهنده این مطلب است که هر دو نفر برای آن زندگی اهمیت قائل اند. در واقع اگر دو نفر هیچ اختلافی نداشته باشند، نسبت به زندگی بی تفاوت هستند؛ اما داشتن مهارت برای کنار آمدن با این اختلاف نظر می تواند میزان مسوولیت پذیری افراد و حل کردن مشکلات توسط فرد را نشان دهد.
در دوران عقد با توجه به اینکه روابط کمی نزدیک تر و عاطفی تر می شود ممکن است برخی از آن مشکلات همچنان ادامه یابد و یا حتی ممکن است تشدید شود و یا اینکه با توجه به آموزش های لازم و مشاوره ها کمتر شود. این عقیده که اگر عقد کنید، مشکلات حل می شود و یا ازدواج کنید و در نهایت با بچه دار شدن مشکل حل می شود کاملا اشتباه است. زیرا اگر این مشکلات بدون حل شدن از دوران نامزدی به عقد و در نهایت به ازدواج منتقل شود، سربسته می ماند و باعث بروز مشکلات بیشتر می شود. وجود فرزند در خانواده دنیای جدیدی را ایجاد می کند و مسایل و شرایط جدید از جمله مشکلات مالی و عاطفی ایجاد می شود و اگر زن و شوهر نتوانسته باشند در مدت عدم حضور فرزند با هم صمیمی شوند، حضور فرزند باعث تشدید اختلافات می شود.
اما در موارد محدودی زندگی مسالمت آمیز بخاطر حضور فرزند شکل می گیرد. یعنی ما به خاطر فرزندمان باید با هم کنار بیاییم که معمولا این عقیده در قدیم جواب می داد اما در جامعه امروز کمتر با چنین مواردی رو به رو می شویم.
دوران نامزدی دورانی است که قراردادی بین خانواده ها بسته می شود تا دختر و پسر همدیگر را بهتر بشناسند اما در دوران عقد این قرارداد کاملا قانونی و شرعی می شود، در نتیجه بحث و اختلاف نظر در دوران نامزدی طبیعی است.
